Wat kan een familiepatroon mij leren?
30 okt 2023
Wat mij raakt in familie opstellingen
Ik ben overal wel geraakt door het (zelf) doen van opstellingen, maar ook door het begeleiden ervan. Ik heb gelachen, gehuild, geschreeuwd, in doodsangst gezeten, me verbonden, me verwonderd. En ik heb geleerd en inzichten gekregen, over mijn familie, mezelf, over leven, over dood, over seksualiteit en nog veel meer.
Zo is er meer mildheid gekomen naar mijn vader, die soms (ogenschijnlijk uit het niets) heel boos kon worden, doordat ik beter heb kunnen zien en ervaren waar hij in zijn leven mee heeft moeten dealen. En ik heb ook meer mededogen voor mezelf gekregen, doordat ik heb gevoeld hoe lastig en spannend het voor mij was toen ik geboren werd, hoe ik niet als vanzelfsprekend JA heb durven zeggen tegen het leven, maar liever niet had willen leven.
Ik heb de kracht van samen zijn met mannen gevoeld. Onder andere tijdens opstellingen heb ik mijn broeders gevoeld; we zijn allemaal anders, hebben allemaal onze eigen bagage, en tegelijk daarom is er ook herkenning, vertrouwen en veiligheid, ómdat we allemaal anders zijn en bagage hebben en dat aan elkaar hebben durven laten zien. Niemand kiest er bewust voor om datgene te doen wat hij heeft gedaan, de invloed van onze ouders en ons systeem van herkomst is vaak vele malen sterker dan we denken.
Het werkt bevrijdend om het licht te mogen laten schijnen op je systeem of op een vraagstuk waar je mee worstelt. Andere kijken, andere perspectieven geven nieuwe inzichten, geven helderheid. En af en toe is het o, zo spannend. Elke vezel in mijn lijf wil dan NEE schreeuwen, ik wil het niet, ik durf het niet, ik kan het niet. En om dan toch wel de stap te maken en achteraf te voelen wat het me heeft gebracht, is goud waard.
Ook het representeren heeft me veel gebracht, omdat er altijd een bepaalde herkenning is met een rol en het is magisch om te merken dat, ondanks dat ik niks van iemand weet, ik wel precies kan invoelen hoe iets is geweest voor diegene.
Als ik opstel, krijg ik van representanten bijna altijd terug dat ik rust en vertrouwen in de opstelling breng en dat ik niet bang ben om te 'experimenteren'. Ik werk vanuit het 'stille midden', een plek waarin er vertrouwen is dat alles goed is zoals het is, en ik experimenteer omdat ik het vaak ook niet weet. En vanuit dat niet-weten ontvouwt zich dan vaak weer een groter weten.
---
Praktijk Heldere Weg - Op pad met jezelf
daan@heldereweg.nl
0636083675